Sana Yazdım Anne Şiiri - Onur Şevik

Anne!
Bu şiiri sen okuyasın diye yazıyorum
Bakma şiir dediğime
Anne ben buraya kendimi yazıyorum!

Anne!
Beni mutlu eden bir rüya görmüştüm ben
Ama kimseye söylemedim
Ve şimdi söylemek istiyorum artık!
Anne!
Ben bir cocuktum,
Bayır aşağı koşuyordum taşlı yollarda,
Ve anne!
Ben peygamber efendimizin (s.a.v.) peşinden koşuyordum!
O önden koşuyordu bende onu takip ediyordum,
Epeyce bir koştuk, uzun bir yoldu.
Ve ondan sonra kendimi bir kapıda buldum,
Zile bastım kapıyı acan kücük bir kız cocuğuydu,
Yanına annesi ve babasıda geldi
Ben dedim ki kızınızı almaya geldim!
O benim cennet arkadaşım dedim,
Onlarda biliyorlardı sanki
Hatta kızlarını hazırlamışlardı bile
Gözlerinde ayrılığa dair bir damla yaş bile yoktu!
Ama rüyam o kadardı anne
Yada ben birşey hatırlamıyordum..

Ve başka bir gece
Başka bir rüya daha gördüm anne!
Yine hızlı hızlı koşuyordum
Bir cölün ortasındamıydık neydik,
Sol tarafta büyük bir kalabalık
Onlar cehennem ehliymiş,
Ve sağımda bana epeyce uzak bir kalabalık daha vardı
Onlarda cennet ehliymiş,
Anne 0 kalabalığa yetişmek icin
Öyle bir koştum öyle bir koştum ki
Kan revan icinde kaldım.
0 kalabalığa yetişemedim ama
Fazlasıyla yakındım onlara,
Elimi uzatsam değecek gibiydim
Belkide değmişimdir fakat ben bilmiyorum,
0 rüyamda son buldu anne! ...
Birgün bir sabah uyandığımda,
Kardeşim karşıladı beni,günaydın abi dedi
Günaydın dedim,
Abi! seni rüyamda gördüm dedi,
Hayır olsun ne gördün? dedim.
Abi sen şehit oldun dedi,
Bende inşallah dedim.
Dedim ama bir yandanda düşünmeye başladım
Ben nasıl şehit olabilirdim ki
Askerlik bile yapmadım ben,cürük raporum var
Ben nasıl şehit olabilirim,? ?
Acaba bir savaş cıkacakta o şekildemi şehit olacam,
Yada yolum filistin veya cecenistana düşecekde,
Oradamı şehit olacam diye düşündüm!
Kısaca ben sadece asker yada polislerin şehit olabileceğini sanırdım.
Namaz kılıpta,namaz vakitleri arasında ölenin,
Yada namaz kılıpta, işte calışırken ölenin,
Şehitlik mertebesinde olacağını bilmiyordum.
Bunları saydığım sevdiğim insanlardan öğrendim anne!
Sana sordum sende evet oğlum dedin!

Anne ben sevdamı yaşamak istiyorum
Cennet ayaklarından öpmek istiyorum,
Sana ve babama hayırlı bir evlat olmak istiyorum
Ben Dayım gibi şehit olmak istiyorum anne!

Anne biliyorum dünya işi yordu bizi,
Saf duygularımız yüzünden birtürlü evimize catı yaptıramadık
Cünkü bizim icin başkalarının akan catısı daha önemliydi
Başkalarının darlığı sıkıntısı bize daha önemliydi dimi anne!

Anne bütün bunları neden yazdım biliyormusun?
Ben kendimi iyi hisetmiyorum
Sanki kısa bir zaman icinde size veda edecekmiş gibiyim,..

Veda edeceğim günü gözümde canlandırıyorumda
Senin ağlayacak olman beni kahrediyor anne!
Babamıda cok seviyorum ama 0,
Ben öldükten sonrada değişmez anne
Kendisine verdiği zararı bilmiyor 0,
Birde yiğenlerimi cok merak ediyorum
Ben olmazsam annelerine, Anne dayım nerede derlermi?
Anne biliyorum cok ağlayacaksın ama
Ne olur gözyaşlarına yazık etme anne!
Ben kıyamam gözyaşına ve dayanamam ağlamana
Ne olur ağlama anne!

Anne ben sana hic okutmadım yazdığım şiirleri
Duygularımı öğrenirde bana üzülürsün diye
Ama bak bunu sana yazdım
Ben gidince bak oğlum neler yazmış bana,diyesin diye!

Anne!
Aslında cok şey var sana yazmak istediğim fakat
Hepsini yazma cesaretim olmadı henüz,
Eğerki bir şiir daha yazacak kadar vaktim olursa
Onlarıda yazacağım,
Anne sen şimdilik şehitlik aşkımı bil yeter,
Bil yeter ANNE!