Belki alışmış gibi görünüyorum oradan.
Ama göründüğü gibi olmuyor bazı şeyler.
Hele konu sen iken…
Sana yazdığım bir paragrafta,
sessiz harflerin bile çığlık attığını duyabilirsin mesela.. Dudaklarına alkol değmemiş tertemiz cümlelerin birer birer devrildiğini görebilir,
Ve tükenmez kalemle yazılmış her bir dizenin yavaş yavaş tükendiğine şahit olabilirsin. Senden bahsettiğim cümleler bir bir kötü yola düşüyorlar fütursuzca. Belki ucuz saman kâğıtlarına yazıyorum bunları ama sana değer vermediğimden değil inan bana.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta