Yitiktir, bütün ağırlığıyla üstüme yüklenen
Gökyüzünün piç doğmuş kuşları.
Bu kuşlar bir uçurtmayı bile kıskanır,
Bu kuşlar kaktüsleri çok sever,
Bir kaktüse aşık olur bu kuşlar.
Ve hergün aynı korkuyu taşırlar
Gökyüzünde bir daha uçamamanın.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta