Kanıma ateşten düşler karıştı
Kurudu alevinden çaylarım, ırmaklarım.
Pınarların da suyu çekiliverdi
Kurudu gözelerimde çimi, çiçeği, dalların
Suskunlaşıverdi ay ve yıldızların şarkısı
Doğduğum toprak, ısındığım yürekler de yadlaştı.
Çağlayan coşkusundan sıyrıldı gönül
Her yanımı sessizce bir bun sardı...
Ahlandı gerçeğine ulaşamayan gönül
,
Neden suskunlaştı içimdeki gizler
Bu fay çizgisi de nedir yüreğim...
Şimdi her yanı derin, karanlık bir kuyuda
Çoğalan bir güzellik oluyor,
Sevmek adına çekilen acı...
Bir damlacık sevginin derinliğinde ben
Sürgün yüreklerin,
Ateş gözü özlemlerin ağıtçısıyım
Sevda yağmurlarıyla gelen sevda düşleriyle
Tan basımlarının nöbetçisiyim...
Kaçkın uykularımın ıssız gecelerinde
Sırılsıklam özleminle umutları solurken
Sen aydınlığınla
Sen sevginle
Ve sen sıcacık duygularınla
Yalnızlıklara sürgün dünyama
Iğlım ığlım hoş geldin
Artık sana yaşamak ve sana ölmek vaktidir
KÖMEN
Haydar OkurKayıt Tarihi : 21.10.2006 19:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)