Devran o devran ki "kul" la yarışır,
Bazen küsülüdür, bazen barışır.
Sen deva arasan, her an karışır,
Devran o devran ki, sana yaraşır.
Dinlemez, dinletir; padişah odur,
Hüküm kor inletir, şehinşah odur.
Her hamlede önsöz, girizgâh odur,
Devran o devran ki, sana yaraşır.
Derde dert katmakta yoktur üstüne,
Yaylar çöktü yeter! Binme üstüme.
Bilmem çektiğimin daha üstü ne?
Devran o devran ki, sana yaraşır.
Yumuşak yüzünde çelikten astar,
Yüreği hak söyler, el yanlış tartar.
Kalmadı elinde bir doğru mastar,
Devran o devran ki, sana yaraşır.
Kaderin hükmünü kimse silemez,
Kardeşin içini, kardeş bilemez.
Fesadı getirdi kalleş, söylemez,
Devran o devran ki, sana yaraşır.
Umalım akibet dünden hayrola,
Beraber yürüdük bilinmez yola.
Eğer vermez isek bir yerde mola,
Devran o devran ki, sana yaraşır...
26.09.2014
Fatih-İST.
Kayıt Tarihi : 26.9.2014 11:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dünyada bazı insanlar "vizyon" sahibidir. Haklarını yemeyelim...E.Ö.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!