Ben seni görmeden öyle bir aşkla sevdim Yâr,
İbâdım naçar olsa da aşkından abâdım.
Uçamadım buhranlarım var, yasak ki rüzgâr,
Aldandım, günah denizlerine daldım… Yandım!
Hayalînin bile sâyesi düştü aklıma,
O anda öleyazdım, aklım çıkacak sandım.
Adını andığımda, ruhum gülistan amma,
Sensizlikten taşlaşmış kalbim kanıyor sandım…
Hatırını sormak ne haddine dudağımın,
Heyhat! Sohbetine, muhabbetine muhtacım.
Tüllenen ufkumda gelsen, kırık kanadımın,
Her çırpışında harlanan nurunla yanardım.
Hasretin ağır, cehennem nârı ne ki Ey Yâr!
Bendimi sana attım söndüm, ben sende candım.
Ağladım, sızladım, her sayha gönlüm bahtiyar,
Vuslatını şahit yaparak Hakk’a yakardım.
Nura dönsün nârın Yâr, tahammül yok ki bende,
Bak yüzüstü bir günahkâr, babına dayandım.
Ahdin var biliyorum, kavuşuruz cennette,
Sûretini göreyim diye, düşlere daldım. 20.08.2013
Kayıt Tarihi : 25.9.2013 10:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!