Sana yanarım bir de Tuna’ya

Sana yanarım sevdiğim
Bir de Tuna’ya
Zalim sular geçit vermez
Kapar kapılarını...
Oturup kıyıya izlerim bir tek

Belki aynı yere oturduk senle, belki de değil
Gözlerim, gözlerin olur.
Bakarım hasret hasret
Hafif bir esinti okşar saçımı
Güneş vurur
Minik yıldızlar dağılır suya
Ve ''Sisi'' yanımda
O da bakar Tuna’ya

Bir sızı saplanır içime,
Olduğum yerde olamam o an
Olmadığım yerlerde gezer ruhum
Ellerim, ellerin olur yanaklarımda
Gözüm bir doğuya Iğdır’a bakar
Sonra baş çevrilir Gökçeada.
Aynı özlemler, aynı duygular kaplar içimi
Aynı dili konuşurum insanlarımla.

Tuna dalgalanır karşımda irkilirim.
Gözlerim gözlerin olur
Küçük, ılık bir damla okşar tenimi
Horon olur tepinir ardından.
Ve Fırat gürül gürül akar içimde
Bıraksam Tuna’yı boğacak sanki.

Fularlar, taş bebekler
Çikolatalar, porselenler…
Demel'de bir acı kahve içerim.
Notalar gezinir kaldırımlarda
Bilmem kaçıncı senfoni bu beynimi tırmalayan
Ve kaçıncı sağırlıktır karşılaştığım.

Bu Kent yorar beni
Bu açık hava, bu müze
Eyaletlere bölünür ruhum sonra,
Düşer Tuna'nın hırçın suyuna
Kıvrılarak akar başka ülkeye...

Çare değil medeniyet bu derde
Hiçbir taşında yokum Gotik sanatın
Aynı helayı paylaşsam da insanlarla
Benim değil dört duvar, bu basamak koridor

Gözlerim gözlerin olur
Bakarım hasret hasret.
Ellerim, ellerin yanaklarımda
Bir sızı saplanır içime
Olduğum yerde olamam o an
Sana yanarım, sana hep sana
Bir de Tuna’ya....