Sana Yanarım... Şiiri - Hüseyin Yanmaz

Bunca yıl geçti
Bir gün gülmedim
Sen gittin gideli
Hüzünlü geçiyor günlerim

İçimi kaplayan derin bir sızı
Yakıp yakıp duruyor içimi
Bir türlü yokluğuna alışamadım
Sensizlik bu kadar zor muydu
Bir hançer gibi bağrıma saplandı
Yüreğimdeki bu özlem bu hasret
Bir türlü bitmez oldu
Bu dünyada göçüp gidersem
Bir gün biter benimde dertlerim

Yağmur taneleri
Düşüyor gökyüzünde
Yüreğime damla damla
Güneşe ve aya yıllardır hasret
Kaldım dört duvar arasında
Bu can sana yıllardır
Hasrettir sana hasret

Senin Yokluğunda
Özlemin yüreğimi yakıyor
Hasretin ciğerimi
Ağladıkça kan damlıyor
Artık seni gören şu gözlerimden

Seni ne kadar
Çok özlemişim biliyor musun
Her akşam sahillerde dolaşırken
Yıldızları seyrediyorum

Bir ben ağlıyorum
Bir de martılar
Bırakıp gittin beni
Kırıldı kolum kanadım
Tutmuyor artık elim ayağım
Ben seni nasıl unuturum
Bunca hüzün bunca acı içinde varken
Bak şimdi ağlıyorum
Gözlerimde yaş değil kan damlıyor
Yanıyor bu yüreğim hemde çok yanıyor

Öyle zor geldiki bana bu ayrılık
Özlem duyuyorum yıllardır sana
Kendimi kaptırdım denizin dalgalarına
Bir sen vardın hayalimde
Seni seyrettim dün gece sahil kenarında
Çok ağladım ben çok ağladım
Bir sana birde yalnızlığıma
Bırakıp gittin beni
Bir daha dönmedin

Hayalin bile olsa anlatması zor
Hiç bitmeyen bir özlem vardı içimde
Her gün sensiz ağlasam da
Vuslatı kalbimde gizledim artık
Yanarım ben hep sana yanarım...
Hüseyin yanmaz
23/03/2010