Hayat genellikle sevincle başlar,
Bir heyecan ve yarışla sürer.
Mevsim bahardan, sonbahara
Hatta kışa dönünce,
Yerini hüsrana bırakır.
Dökülür yapraklar dallarından,
Eser sert rüzgarlar.
Ve karlar yağar....
Hüzün kaplar dörtbir yanını,
Saclarına aklar dolar.
Sarilip yalnızlığına
Isinirsin.!
Döner mevsimler,
Güneş cekilip gider,
Her yanınini yalnızlık sarar,
Üsürsün.!
Dudaklarin buz keser,
Hayallerin,
Sevinc,
Ve Hüzn`ünle buluşur,
Avunursun! !
Sana yalnizlik kalir!
Eyüp KökceKayıt Tarihi : 31.5.2009 21:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!