Hergece bir yıldıza yalnızlığımı yazdım
ve her gece, aynı yıldız sebepsizce kaydı
Seni bilmediğim karanlıklara götürerek
Yüreğimde ebedi sensizliği başlattı
Hiçbir aydınlık, hiçbir gündoğumu
ilaç olmadı yokluğuna
Her doğan güneşte batışım,
her batan güneşte ağlayışım,
Haykırışım oldu sensizlik ama boşuna
Biliyorumki ebedi sensizlik, kaderimde yazılı
Herşeye alıştım, alışırımda ama
Bu sensizlik, varya bu sensizlik
Hergece bir dilenci gibi Allaha yakarışlarımı,
Günah çıkarırcasına sana olan aşkımı,
Hiçbir zaman bağıramayacağım.
Artık ne sende dem,
ne bende tasa kaldı bu aşktan yana
Nedensiz sorularda,
sebepsiz aşklarda unutacağım seni
Kaderimin ve hatta kadehimin
Bir kenarında olacaksın
Seni yaşamak mı yoksa içmek mi.!
Kayıt Tarihi : 27.1.2006 06:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!