Sana yakışır Şiiri - Arif Baltacı

Gecenin karanlığa soyunduğu bir yerde
Seslerimiz değmişti birbirine bir kere
Klasik laflarla başladık söze
Sonra hayatın akışına bıraktık kendimizi
Ve sen yeşil gözlerinle mest ettin beni
Gülmek sana yakışır...

Zamanın patavatsız bir anında
Tartışmaya başladık sebepsiz yere
Sende sebepsiz kıskançlıklar
Bendeydi bütün hatalar
Ama yinede söylemiştim hata bende olsa bile
Kalmak sana yakışır...

Gittin sonra, zamanın sonsuzluğuna
Ve ben senden sonra yaşayamadım
Uyanamadım yeni güne sen yoksun diye
Kalbim acırdı kırılırdı kalbim
Şu kalbimi lime lime
Dilmek sana yakışır...

Bilirdin seni ne çok sevdiğimi
Senin için nelerden vazgeçtiğimi
Sensiz günlerin ne zor geçtiğini
Bilirdin duygusallığını bu yüreğin
Şimdi ağlıyorsam eğer gözyaşımı
Silmek sana yakışır...

Yalnız sende vardır derdime derman
Ne olursun dön artık geçmeden
Olmuyor işte sen olmadan
Derdime çare bulunmaz sevdiğim
Birgün seninle dolduğum anda ansızın
Gelmek sana yakışır...

Yaşıyorsam eğer senin içindir
Umutlar senin güller senindir
Hala bıraktığın gibi beklerim seni
Her kapı çalışında sen geldim derim
Şimdi ne haldesin diye sorma
Bilmek sana yakışır...

Büsbütün gidiyorum bu yerlerden
Ne hatıralar kalacak ne iz kalacak
Hayatım bir meçhulde son bulacak
Adresimi vermeyeceğim kimseye
Döneceksin yerimi bilmeyecek kimse ama
Bulmak sana yakışır...

Birgün ölüm haberimi duyarsın
Gözlerinle inciden yaşlarla
Sonra kendine kızar tasalanırsın
Nasıl yaptım diye bunu ona
Haydi bekletme artık sevdiğim
Ölmek sana yakışır...

Çengelköy/İSTANBUL
04.02.2002