Sana vurgun sana divane Şiiri - İbrahim ...

Geceler sancı dolu
gözlerim kör
ben yinee arıyorum seni

seninle hep yaşanmamış bir çocukluğa gidiyorum
sonsuz bir gökyüzüne
biraz kederli maviliklere
sonunda
hep gözlerine geliyorum
hep gözlerine

uyanınca uykulardan
tuz basıyorum yaralarıma
zorda olsa
sıkılsanda insanlardan
bu yaşta acı çekmek
yakışıyor adama

ben bütün acılarımı
senin için çektim
yağmurlu günlerde
kırmızı güller aradım
sen mutluluk bahçesinde rüyalara dalarken
ben her zaman sırılsıklamdım

geceler
geceler
her gün beni sürüklediler
ben uçurumlardan uçtum
bir saman çöpü gibi
her rüzğarda savruldum

bakma bu hallerime
çıkmaz yollarda adım adım yürürken
senin ağlamanı istemiyorum
gözlerine dalınca zaman duruyor
ne kadar ağlama desemde
gözlerin doluyor
gözlerim doluyor

eylüldür
yapraklar dökülüyor tek tek yollara
ben sana vurgunum ben sana divane
çünkü her sabah
adını çivilerle kazıyorum gönlüme

çanakkale/02.10.2004