Yine cümle âlem bildi sırrımız,
Aşıkâr oldu.
Uyan ey gönül, uyan!
Gönceler ziba oldu.
Açıldı yaprak yaprak,
Mevsimler fasl-ı bahar oldu
Bir sevgili iştiyakiyle gönül,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta