Yine cümle âlem bildi sırrımız,
Aşıkâr oldu.
Uyan ey gönül, uyan!
Gönceler ziba oldu.
Açıldı yaprak yaprak,
Mevsimler fasl-ı bahar oldu
Bir sevgili iştiyakiyle gönül,
Hasret-i dîdâr oldu,
Perîşân oldu.
Yine cümle âlem bildi sırrımız,
Sana vurgun olduğum âşikâr oldu.
Her gören perîşân hâlime ağlar da şimdi
Dokunmaz yareme, bilir ki sensin.
Ayrılık sensin, hicran da sensin
Firakınla felek bağrımı dağlar da şimdi
Mor sümbüllü bağları terketme vakti
Aşığı çağında söyletme vakti
(Aşıklık çağında türküler vakti)
“Deli gönül meskenin dağlardır şimdi.“
Ordu, 2004
Kayıt Tarihi : 10.3.2007 20:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!