Söz verdim kendime sana varmayacağım
Sen bu yolda ar-ın açıp ölmeyince
Ne mümkün cêmâline artık bamayacağım
İkrar ettim sözümü seni sarmayacağım
Hicâp çektim sırrıma kelâmı nigâha sarmayacağım
Sen bu demde varını hiç edip dürmeyince
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
