Sana ve vuslata

hicranın iki yüzü sevdamızda
çınlarken anıların sesi kulaklarımda
hasret çığırıyorum avazım çıktığınca

inanmıyorum sana
inanmıyorum vuslata

sabahı yâr edinmiş uykusuz geceler arkada
ve kolu kanadı kırık bir aşkın yoldaşlığında
sefil, yorgun yürüyorum, dehlizin sahibi karanlıkta

inanmıyorum sana
inanmıyorum vuslata

tuhafından bir telaş takvim yaprağında
yaprağında telaş çiçeklerin, sondan sonraki baharda
söylenecek ne kaldı, gidenlerin ardında

inanmıyorum sana
inanmıyorum vuslata

Bursa