Seni sana emanet edemem
Sen bendeki cana emanetsin
Canımsa emanet değildir sana
Senindir
Vermişim canımı uğruna
Demekki
Gerek yok uğraşmaya
Biz aynı bedendeyiz
Yanyana, cancana
--
Sesleniyorum
Duyduğuna eminim
İçimde gecenin sensizliği
Bedenimde yorgunluk
Daha hızlı bağırsam
Daha çabuk gelirmisin.
--
Bir bira daha içeceğim
Farzetki Denizatındayım
İskelede martılar
Vapur düdükleri kulaklarımda
Çınlar
Bir telaş bir telaş içimde
Sorma gitsin
Sanki aniden
Gelivereceksin.
--
Hiç bir şey dün gibi olmayacak biliyorsun
Yürüyeceğimiz yollar dikenli ve yokuş
Üzülme
Dikenler yırtmayacak
Yokuşlar yormayacak seni
Yollarına kır çiçekleri serptim
Çıkacaksın yokuşu
Benim kollarımda.
--
Telefonda sesin gecikti
Geç kaldın bu sabah
Alıştım
Günaydınlarına
Geç kaldın
Neredesin.
--
Saat on iki otuz
Ada vapurundayız
Güverte rüzgarlı
Dağılan saçlarını tarıyorum
Parmaklarımda
Bin ipek yığını
Gözlerin gözlerime değiyor
Başlıyor sevda yangını.
--
Esel ArslanKayıt Tarihi : 7.11.2006 21:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Seni sana emanet edemem
Sen bendeki cana emanetsin
Canımsa emanet değildir sana
Senindir
Vermişim canımı uğruna
Demekki
Gerek yok uğraşmaya
Biz aynı bedendeyiz
Yanyana, cancana
mısraları ilğimi çekti....
sanırım bir aşkı anlatıyor....
kendini kendisine emanet edemediğiniz bir insana nasıl oluyorda canınızı emanet ediyorsunuz alğılayamadım....aynı bedenin içine girmek....iki kişi...tek bir kişi olması....... ama sorun hanğisinin bedenine girecekleri ......
güzel yazmışsınız kaleminize sağlık...
Esel Arslan'ı, Şair Ahmet Ayaz grubuna davet
ediyorum. Üye olursa memnun olurum.
Ahmet Ayaz
ani den gidişi gibi değil mi ...
yok oysa yok ani gidişlerin
geriye dönüşü yok...
tebrikler...
TÜM YORUMLAR (4)