Sana Ve Aşka Dair Şiiri - Salim Diyap

bu sevdadan ıslak bakışlar kaldı yüreğimde,
esrik ve pembe...
kapından elleri boş dönen bu yürek
hoyrat salınışlarda davetkar bakışlarda kaldı.

nereye saklasam şimdi boş ellerimi?

yanıtsız aşklara yazıldı tüm mektuplar
hepsi serkeş ve aşka arzulu
adresiz gitti posta katarlarında
beklemesiz alındı okunaklı ve düzgün
varsın yalan olsun tüm beklentiler
lakin sana olan ihtiyacımı anla
her yolda
her kapıda
her pencerede
seni beklerim
kapını bir an olsun arala
bırak çıksın dışarı
bakışlarındaki ay huzmeleri
gözlerime aksın
bulsun beni anadan üryan tenime dokunuşların
say ki düşkünüm
say ki sadakası ömrünün...

aşka davetlerime ne ses ne seda
yasak sevişmelerim de olmadı benim
bütün aşklarımın yolu açık olsun
olmadık zamanlarda çekip gittiler
acı kokan sokaklarında memleketimin
koluma takındığım güller olmadı işte

rıhtımdayım...
karanlığa beyaz izler çizen gemiler geziyor düşlerimde,
yüreğim telaşsız akıyor denize
dingin gözlerinde mavisini mayalayan akdeniz
kumsalda belli belirsiz bir kaç iz
ve
gözlerini yüreğime taşıyan o anlatılmaz giz.

Bilirim, sitemi olmaz bu işin.
ölüm nasıl alıp gidiyorsa
öyle alıp gitmeliydi sevda.
buydu tek seçeneğimiz yaşamda ölüm yenilmedikçe...

mutlak sevdalar yaşandı
ölümün adresini aşka soran,
yıllar önce okunmuş kitaplar arasında kurumuş bir çiçek kadar
belleğimizde yer edinmemiş.
oysa hala
martıları denize
beni kollarına arzulu kılan
yaşamın öz evladı aşktı
ve bu aşkın bereketindendi ayakta duruşlar,
umuda yüklü yüzen gemiler gözlerinde...

biliyor musun?
sana yazdığım mektuplarda sen yoktun aslında.
benden değildi
saçlarına dökülen yıldız tozları,
tortusu bile yoktu
sırma saçlarının rüyalarımda gezinen
yazarım yine sana dair deli divane
söylerim en yanık türküleri sesimi duyuramasam da
ağlarım ödünç gözyaşlarıyla
akarım olduk olmadık zamanlarda
sana
ve güzel kızlarına memleketimin.
pür dikkat kesilirim
sevdalı kız seslerine
alırım koynuma gecelerce
sevişmelere susamışlığım yüzyıllardan
aralar
aralar öteden alırım kokusunu aşkın
oysa hep
aramayan gelmeyen kadınlara sevdalandım ömrümce.

her daim yanımda
çocuklar olmuştur,
uçurtmaları kollarına bağlı.
ısrarla yüreğimi dağlayan hasretimin son demi
ve tenimde gezinen ellerin
arzulu zamanlarımı savuşturan
susuzluğumda içtiğim göz yaşlarım
hiç duymamış olsan da hıçkırıklarımı
yele terk edilen yürekler kadar çokturlar.

senin gözlerinden baktığım dalgalara attım kendimi,
senin giydiğin kokulardan
papatya taçları yaptım çocuklarıma
senin yargıçlığında
girdiğim hücrelerden kaçtım bahar tatlarına.
keşkesiz geçti ömrüm kıt kanaat,
yaşamın ıskaladığı her satıra
seni yazıp anlamlandırdım şiirlerimi.
nerede bulacağımı bilerek çıktım yola
en seyirlik sözlerde sana bakınmadım
hep ben söyledim dinlediğin o sevda sözlerini,
sensiz yaptığım olmadı
sensiz olmayı göze alamadığımdan.
kime ne armağan ettiysem aşka dair
senin o kül kokan yanağından...