Sana Varmak Şiiri - Naki Aydoğan

Sana varmak,
Düşünerek ayrılıyorum.
Yazarak uzaklaşıyorum.
Seni bilmeliyim.
Seni takip etmeliyim.
Okuduğun yazılarda gitmeliyim.
Ezberlediğin şiirlerde gelmeliyim.
Seninle ayrılmalıyım.
Seninle olmalıyım.

Ben kimim!
Bir su damlasıyım ırmak olup deniz kavuşmalıyım.
Okyanuslara seslenmeliyim.
Ne garip değil mi?
Herkes su damlası ve herkes akar...
Yağmur olup yağıyoruz.
Karışıyoruz.
Yazılarda karışıyor.
Duygularımızdan süzülüyoruz.
Kendimize dönüyoruz.
Özümüze…
Yalnızlığımıza…

Ayrılmak ve kavuşmak
Yaşadığımız hayat aramızda bir zar misali.

Ben mi?
Evet, sen.
Yüzünde ben şimdi hayatın yüzünde sen ben.
Çil çil öbek öbek hayatımız bir kamu oluverir.
Toplum durumumuz olur.
Yer yeşerir biz yaşarız.
Maviyi.
Diğer renkler ebemkuşağı.
Bizim havamız.

Yaşadığımız şey
Doğanın şeyleri.
Ötesi,
Ötekisiyiz.

Çok ötelerde öteki:
Oluşmakta oluşacak uzaklığa.
Nasıl dönsün.
Kamusuz nasıl insin kariyer basamaklarını çıkmadı ki.
Dünya ve dünyayız.
Bir düşünce durak bir hayal yolcusuyuz bu evrenin.
Dünyanın, dünyalıyız.
Evrenin rüyası dünyanın uykusu.

Sana varmak,
Maddeden içeri moleküler düzeyde ilişkide
Atomsal düzeyde karşılaşmalarda.
Neyim var ki neyin var ki manyetik alanımız bir olursa bir oluruz.
Bir bozulursak bir buluşuruz.
Alanlarımız savaş alanı karşı karşıyayız.
Hayaletlerimiz çevremizde.
Temkinliyiz.
Ve çoğumuzun ki zincirli benliklerimizle.
Aman yitirmeyelim şerefimizi kaptırmayalım haysiyetimizi.
Zihnimizi ve ruhumuzu
Aklımızı.

Büyük mesele sana varmak.
Kaçıralım mı keçileri.