Sana varamadım Şiiri - Mertkan Özel

Ben her gece sana doğru yürüdüm,
Ay ışığını yoldaş belledim de
Bir adım öteye geçemedim hiç,
Yollar seninle biter sandım da...

Bir selam saklardım dudağımda ben,
Hiçbir rüzgâra söyleyemedim.
Adını yıldızla yazdım göğe,
Geceleri sana söyleyemedim.

Kalbimden taşardı her sabah umut,
Göz göze gelsek düşerdi suskunluk.
Bir çiçek gibi büyürdün içimde,
Adını anınca solar her soluk.

Sen belki duymadın iç çekişimi,
Belki de baktın da görmez oldun.
Ama ben, o eski mahcup hâlimle
Sana varmadan severek yandım.

Bir banka oturdum sensiz akşamda,
Gölgeydim, sustum, kalbimle kaldım.
Adın geçince bir şarkı çaldı,
Kimse bilmezken ben sana daldım.

Sen belki başkasına güldün o an,
Ben içimden "olsun" deyip sustum.
Aşk, her zaman kavuşmak değildir,
Ben varamadım ama hep sen oldum.

Bir mendil düşerdi yere usulca,
Alır saklardım adın kokar diye.
Her adımda sen, her izde sendin,
Silemiyorum yoktun desen bile.

Yıllar geçti belki, ömürden eksik,
Gözlerin hâlâ içimde yanık.
Sevda dedikleri neymiş, bilmiyorum,
Ben seni beklerken oldum artık.