Sana Var Olmak Şiiri - Tiran Şuara

Ey muhatab-ı muhterem …
Ne bir arzunun gölgesindeyim,
Ne de bu dünyanın sahte vaatlerinde.
Ben yalnızca seninle var olmak isterim,
Tüm saflığımla, kalbimin en derin yerinden.

Gözlerin…
Bir âlem saklı orada,
Her bakışında kendimi kaybederim,
Ama bu kayboluş bir yok oluş değil,
Sana yeniden kavuşmaktır,
Kendi ruhumla barışmaktır.

Gülüşün…
Bir bahar sabahı gibi sıcak,
Ve bir dua kadar kutsal.
Her tebessümünde yüreğimde filizlenir umut,
Sen güldükçe dünya sessizce güzelleşir.

Ellerin…
Dokunduğunda bir titreyiş yayılır içime,
Bu korkudan değil,
Bu, varlığının mucizesine şahit olmaktan.
Seninle her temas,
Bir duanın kabul oluşu gibidir.

Ben senden öte hiçbir şey istemem,
Ne bir zamana, ne bir mekâna bağlıdır sevgim.
Sana olan sevgim,
Ruhumun O’na sunduğu en saf armağan,
Ve senin varlığında huzur bulan bir ömür.

Sana satılmak değil,
Sana ait olmak isterim,
Tüm varlığımla, tüm yüreğimle.
Çünkü seninle olmak,
Bir hayalin ötesinde,
Bir hakikatin tam kendisidir.

Ey sevgili, Beni kabul et,
Tüm kusurlarımla, tüm saflığımla.
Çünkü sana olan sevgim,
Sonsuzluğun diliyle yazılmış,
Ve yalnızca sana adanmıştır.