Sana Vaad Etmediklerim Şiiri - Hasta Ruh

Hayat bu, özünde var bitiş
Afyon Garıyız hepimiz
Kavşağıyız bu son umutla geçişlerin
Dağ başında bir lokantayız
Uğrak nokta, uğrayanına göre bu yalnızlıklarımız
Bu sitemler sanır mısın telgraf çeker yetkili mercilere?
Sana asla işlek bahar şenlikleri vaad etmedim
Ölüm bu fıtratında var düşüşleri, yenişleri
İnsan en çok buna boyun büker
Ölümü ters yüz ettiğinde denk gelir yaşam
Çünkü asmışsındır bir bir, o salkım söğüt hayalleri
Kozayı delen şimdi umut mu tesadüf mü?
Ne bilirsin değil mi kelebek olmadan,
Çok kez bıçaklandım o adı batasıca sustalıyla
Ben, beni öldürmek isteyenlere değil o hırsa boyun eğdim.
Sana bu mevsimlerin kayışını, yerli yersiz sevişen kedileri de vaad etmedim.
Ama nasıl becerdiysen kışı salıverdin göğüs kafesime
Kuş öldü.. Hatırlar mısın uçuşunu?
Neden ezberedir şiirler?
Deli mi lan bu şairler? Yoksa sarhoşlar mı hep?
Sayıklamak, anlatamamanın üvey kardeşi mi?
Boş ver! Ben sana derin aile bağları da vaad etmedim.
Tek celsede yol verdik, hiç atmadığımız adımlara
O yollarda gece bekçisi oldum şimdi, tam kadro full mesai
Sen bilir misin iz sürmeyi? Geçmeyenin hayaline inat?
Bu bağlar ne gördü üzümden başka?
Kalbim "git getir oğlum" köpeği olmuş, eğitimli.
Çubuğu hangi bahçeye atsam,
Koşar sevda getirir dik yokuşlarından bahtsızlığımın
Hep çorak tarlalardan geçer bumerangım
Kokusu yok menekşeleri
Ee, ben sana gül bahçesi vaad etmedim..