Sana uzanamayan eller Şiiri - Orhan Korkmaz

Bir şehrin ışıkları gibi uzak kaldın,
Parlıyorsun ama dokunamıyorum.
Sesin rüzgârda kaybolan bir melodi,
Duyuyorum ama sarılamıyorum.

Geceyi örttüm üstüme sen diye,
Ay ışığında adını fısıldadım.
Zaman geçti, yollar eskidi,
Ama içimdeki özlem, ilk günkü gibi.

Bazen bir sokak lambasında gözlerin,
Bazen suskun bir şarkıda sesin.
Dokunamadığım her şeyde sen varsın,
Ama en çok da yokluğunda