Sana Uzak Bir Kentten Sesleniyorum

Anne sana uzak bir kentten sesleniyorum
Dün rüyamda gördüm
Anneler günüydü
Bir top çiçekle sana koştum
Uzandım ulaşamadım
Dün gece sabaha kadar
Sana koştum anne
Sana bir sonbahar akşamından sesleniyorum
Sararıp düşen bir yaprak gibi
Düşmek isterdim yanına
Ama mevsimler
Okulda anlatıldığı gibi değilmiş anne
Mesela sonbaharda
Sadece sarı yapraklar değil
Acı, keder ve birazda hüzün kaplarmış dört yanı
Gazetede okudum
Bu kış çetin geçecekmiş
Bilmiyorum sen üşüyor musun ama
Ben üşüyorum anne
Saatte ilerledi
Gece yavaştan sabaha devriliyor
Dedim ya mevsim sonbahar
Tutuklusu olduğum yıldızlarda yok artık
Kara bir bulut kapladı gökyüzünü
Göçmen kuşlar götürdü diyorlar
Artık yıldızlar gelmeyecek diyorlar
Doğru mu anne?
Ya ben şimdi ne yaparım
Sana nasıl gelirim
Kim bilir hangi rüzgar getirecek kokunu
Hangi yağmurda ıslanacak
Sana gelen nefesim
Yaşım yirmi
Ama ben çok yoruldum anne
Nerede kırık bir dal
Yaralı bir serçe
Yalnız bir yıldız
Ve açamamış bir tomurcuk görürsen
Beni hatırla
Anne mevsim sonbahar
Saat gecenin ikisi
Sana sesleniyorum
Seni seviyorum