Sana Uyanmak Şiiri - Ersan Demir

Zor geliyor her gün bu vakitlerde seni anmak
Suskunluğum çaresizliğim nefes alışlarımdan
Ansız uykulardan sana uyandığımda...
Korkular baş ucumdan sensiz vakitlerde.
Bir türlü rahat vermeyen hatırlatmalarda
Bir lügat seni bana analtmaya yetmiyor
yinede seni hatırlatan kelimeleri arıyorum
sensizliğin arafından almak istiyorum kendimi.
Ama ne çare yanlızlığımın hayalindesin.
Umarsızca haykırıyorum duyan olmaz biliyorum.
Bana seni hatırlatıyor, bütün caddeler sokaklar.
Asılı duran her resimde seni görüyorum.
Her kapı çalışında sen diye koşuyorum hala.
Her seferinde sen gelmişsin umuduyla.
Hava almaya çıkmıştır diyorum döner diyorum
Adımımı eşikten dışarı atar atmaz irkiliyorum...
Bir uçtan diğer uca koşturup seni soruyorum..
Sokağımızda oturan yada o an geçen kim varsa.
Yok diyorlar asık suratlarıyla, acır gibi.
Yine kahredip hayata, sitem ediyorum yalnızlığına
Bu günede aynı uykulardan sana uyandım.
Kaderim kadar acı çayımı yudumluyarak başlıyorum
Arada başımı uzatıp pencereden bakınıyorum sokağa.
Hala yolunu gözlüyorum, belki belki gelir diyorum.

17 Mart 2012