Tertemiz, apak tenin uçsuz bucaksız bozkırın suya hasretinde gizli kalan
Ve uçuk pembe dudakların baharın habercisi, baharın ta kendisi güze geç kalınan
İçinde çocuksu bir parıltı, bir muziplik ona rağmen hesapsız yüklerini sahiplenmiş yazgın
Yazılmış olan bile değişmeye muktedirken, değişmeyen sahi ilmi yüce sayan sen
Ey sevgili, zemherinin en keskini, içe işleyeni;
Kar, sel, tufan, tipi, dolu, soğuk, çiğ ve kışın tüm gerçekliği.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta