Tertemiz, apak tenin uçsuz bucaksız bozkırın suya hasretinde gizli kalan
Ve uçuk pembe dudakların baharın habercisi, baharın ta kendisi güze geç kalınan
İçinde çocuksu bir parıltı, bir muziplik ona rağmen hesapsız yüklerini sahiplenmiş yazgın
Yazılmış olan bile değişmeye muktedirken, değişmeyen sahi ilmi yüce sayan sen
Ey sevgili, zemherinin en keskini, içe işleyeni;
Kar, sel, tufan, tipi, dolu, soğuk, çiğ ve kışın tüm gerçekliği.
Ne hoş, ey güzel Tanrım, ne hoş
Magillerde sefer etmek!
Bir sahilden çözülüp gitmek
Düşünceler gibi başıboş.
Açsam rüzgara yelkenimi;
Devamını Oku
Magillerde sefer etmek!
Bir sahilden çözülüp gitmek
Düşünceler gibi başıboş.
Açsam rüzgara yelkenimi;
