Dün yine uyuyana kadar seni anlattım
Sabahın güne soyunduğu suskunlukta
Sana uyandım
Rüzgar kokulu tek sanığısın titrekliğimin
Birden boşaldı canım sıtmasında sevdanın
Biraz isliydi bakışlarım
Aykırılıklarında demlendi gözlerim
Küçük kayıklarda utangaç bakirelerin kahkahaları yükseldi
Tenimde dağılan kırık aynalarıyla
Rüyamın en gizemli tanığıydılar sanki
Ve onların şenlik kılığında memeleri
Beynimin sağılan yanında
Yüzüme oturdu
Sana uyandım
Kayıt Tarihi : 18.5.2009 21:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!