...Sana Uçamıyorum...

Yaşıyorum,
yaşamak denirse buna
belirsiz bir zaman aralığında
gündüz bile karanlıklarda
seni özleyerek, seni bekleyerek
bir ömrü, bekleyerek geçirmek
ne olduğunu,
neyi beklediğini bilmeden
sen’din
anladım, anlamalıydım aslında,
birden, şimşek çakması kadar zamanda
ışığınla girdin hayatıma
gri renklerle örülü hayatım
gök kuşağı sevinciyle geçiyor artık
tüm şiirler seni anlatıyor
mektuplar yazıyorum hayaline
seni beklemek
hasreti yudumlamak
sensiz olmak, çok zor
varlığını biliyordum, vardın
Dünya’nın bir yerlerinde
kaderimdin
bir gün gelecektin
sezemediğim bir anda geldin
bundan sonrası zor
seni bulmuşken
sensizliği yaşamak
su içinde susuz kalmak
ne farkı var? özlüyorum
canımı yakıyor yokluğun
yaralı bir kuş gibiyim
kanatlarım sönük
sana uçamıyorum
haykırıyorum, engelleri yıkarcasına