Sana Tutunmak Şiiri - Beşeriyet Merhum

Sabaha uzanan ellerde sana tutunmak
Gerisi yalan diyebileceğim tek doğruyu savunmak
Herkesten iyi tanıdığım yabancı olmak
Geriye maziyi yok satan zaman kayıplarıyla avunmak

Biri tenhaya çekip anlatmalı
Şu ıssızlığı tek solukta
Nerden baksam ayaklar altı bu şehir
Neresinden tutsam eller üstü diken

Rüzgârın nefesi kesmiyor kasvetli kaldırımları
İnatçı suskun gölgeme yürütürüm sokakları
Bana alçakça tepeden bakan yüksek binaları
Sonrası uzun kışlar ve günlük bahar yorgunlukları

Fenerde söndürdük her gece bu meskende
Lakin ben sönmedim
Suya aleve dokunmadan ne mümkün
Şimdi biraz yaşamak vardı herşeyden

Senden fazlası yok arasanda bulamazsın
Fikirde sinede yok bi kinimde
İstersen başımla beraber kopsun inceldiği yerde
Buruk bir veda dan fazlası olamazsın.