Sana Tutuldum Şiiri - Kerem Fidanay

Senden kaçarken sana tutuldum
Ne bu koşmaktan yoruldum
Ne de yaşamaktan korktum
Hep bir yerlerde durdum

Yaşam içinde hep bir yerlerde koşuşturdum
Ne durduruldum ne duruldum
Öteledikçe ötelenişim
İnce bir sızı oldu

Kaplayınca bulutlar üstünü kentin
Grimsi bir karamsarlığın kapsadığı
Derin bir ruh halini alır düşüncelerim
Aklım sen,fikrim sen

Kopunca fırtına dağılırdı bulut
Ama her yer toz bulut
Açınca gözümü
Gördüğüm,göreceğim sen

Yaşıyor sandığım
Oysa öldürdüğüm duygular
Yeniden dillenince
Dillendirince sen suskunluğumu
Yaşadığım sen olmalıydın
Oysa varınca varlığını rüya sandım