Sana Taşınıyordu Tütsülenmiş Bedenim!

ıssız gecelerin amansız düşünce buhranlarımda
sırtımı yasladığım duvarın soğuğu titretiyordu dizlerimi
soğuğun verdiği sonsuz ızdırap dolu üşümelerim
sözcüklerimle birlikte buhar olup uçuşuyordu
kelimelerle anlatmaya doyamadığım özlem dolu sevdan
yüreğime işlemişti farkında olmadan
gelip geçen araçlardan süzülen ışık hüzmelerinden
hemen yanıbaşıma gölgen yakışıyordu bir gururla
vicdanım yerleşiyordu kollarımın arasına

vuslata ait düzenlenmiş ışık oyunu sergileniyordu perdelerimde…

çok uzaklardan uzattığın ellerini kavrıyordu bakışlarım
teninin sıcaklığıyla avunan düşlerime yanaşıyordu tüm sevecenliğiyle
ruhumu yeniden sana bağlayacak hikayelerin muştusu
heyecanlandırıyordu avuçlarımda biriktirdiğim heveslerimi
sırtımı sıvazlayan merhametli dokunuşlarını hissederken sol yanım
huzura doğru yelken açıyordu sancak tarafıma nispet yaparcasına

geçmişe ait yıpranmış sayfaları hatırlatıyordu beynime kazırcasına..

acısı melodilerine yapışmış beste mırıltıları takılıyordu dilime
pelesenk olmuş tekrar namelerinden medet umuyordu zavallı
bakla bakla sıralanmış zincir vurulan ciğerime işlenen yalvarışın
dalga dalga sana taşıyordu tütsülenmiş bedenimi..
____________________________________sana taşıyordu cesedimi…

31.12.2010 23.00
İstanbul