Hep alıştım üniformanla seni tanıdım
Her zaman yumuşak, ipeksi
Sen hep iyi hizmetler verdin; iyiyi kötüden ayırmadan
Elindeki silâh değil bir buket çiçek gördü gözlerim
Sazın ise; ninni söyler, karakolda uyuttuğun terkedilmiş bebelere
Elinde hiç görmedim cop’u
Yumuşak parmaklarınla;
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla