Sana tapacagım Şiiri - İbrahim Özdemir 2

SANA TAPACAGIM

Dünyalara kapanan bedenimde sen şimşeksin,
Sen en son gözlerime perde indirecek elmisin,
Nur ellerin titrerken bir anda raksedenimsin,
Sen hayır desende ben hep sana tapacagım.

Bir anda girdin nasıl,neden,niçin kalbime
Özlemimdeki hayalin ugrayacak mezardaki hasretime,
Kaçma,kaçış bu ugurda boguşma engelsiz nafile,
Ne olursa olsun hep sana tapacagım.

Sen taze manolya,ben bir kuru yaprak
Sen en coşkulu devrede,ben hayatta son çeyrek,
Ben uzakta olsamda,senin mutlulugun gerek,
Ben ıragında olsamda hep sana tapacagım.

Kalbimin kapılarını açıpta girmesende,
Binbir çiçekle süslenmiş heykelini göstermesende,
Kimsesiz sokaklarda bana adresini işaret etmesende,
Senlikte sensizlik olsa bile hep sana tapacagım.

Devrilip eriyecek dağ gibi olsam
Gönlümün enginlerinde fırtınalar koparsan,
Güneşi yutacak boşlukta bile durdursan,
Acılı kalbimle bile hep sana tapacagım.

Ölümüne susamış kaplan gibi,
Peçete misali kalbimi yırtanlar gibi,
Kırılsada minyatür kadar ince narin kalbim,
Yıksanda kalbimi en ince yerinden,
Yinede hep sana tapacagım.

(DEMYANLİ) İbrahim Özdemir