Sana Susuyorum (c e n i n)

Gecenin en mahrem sokaklarının kararlılığında kaybolmuşken
'Ayışığı Sonatında' kavuşuyor ruhlarımız
Kavuşmalara gecikmiş bedenlerimizin ağıtı yakılıyor
Her köşe başı sevişmelerde
Yeni bir günün aydınlığına sunarken özgürlüklerimizi
Tutsaklığımız 'hoş bir seda bırakıyor'
'Baki kalan kubbede'

Sıcak bir tebessüm kondurup
Kum saatinde tükenen zamanın kırıntılarına
Henüz düşmemiş
Kurşuni bir düşün izinde
Noktadan sonraki ilk tümcede
Yeni
Yeniden
Bir ufkun rengi nakşediliyor

Sırnaş kokusunu atıp eğreti gülüşlerin
Kan pıhtısında tükürüyorum çarkına hayatın
Bam
Teli
Şah
Damarından
Sevda ayarı yapıyor
Beynimde vasati çöp arayışında kıvılcımlar

Düşülmüşlüğünden habersiz ana rahmine
Ben gibi
Ölü
Doğuyor c e n i n
Kavanoz dipli
Kuvöz dünya

Suslarımla ölüyorum...

Siyah yaşmaklarındaki ağıt kokusuna
Aldırmayıp
Yeniden var olmaya çalıştım
Sevda aralıklarında
Avuntum
Yeşerttiğim umuduma
Vurulan neşterle düşüyorum

Dilimin ucunda dolanan kelimelerin kahrında
Kalırken gözlerin
Yakılan ateşlere göz yumarken
Vurdumduymazlığın

Ruhumu soluksuz bırakan yokluğunda

Sana susuyorum..