Nereye bakıyorum diye merak etme,
Dünlere, maziye bakıyorum işte.
Alabildiğine kızıyorum gönlüme,
Niçin, neden sen vefasızı sevdi diye.
Aslında, bana geçmişler ola,
Aptal gönül, arada birde uyansana,
Daha, çok kandırılır, aldatılırsın unutma,
Herkesi, kendin gibi sandığında.
Gül bakalım, gül ağlanacak haline,
Yeter, herkesleri bırak ta, bak sen kendine,
Sevmedi işte, ölesiye sevip, canını versen de,
Bozulmasın sağlığın, dua et sen rabbine.
12.9.2012 Çarşamba 23.35
14.9.2012 Cuma 00.25
Kayıt Tarihi : 14.9.2012 00:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
12 eylül Çarşamba gecesi evimin duvarına astığım omzumda kırmızı kazağım,kollarım bağlı ve arka tarafa doğru bakan ve hafif tebessümlü resmim gözüme ilişince,vefasıza olan aşkım ve ölümüne sevgim beynimi kemirince resimdeki halime bakıp, gerçeğini dillendiriverdi kalemim.Saygılarımla.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!