Sana Sordular mı Gülüşlerin Nerede ?

Senden sonra unuttum tüm gülüşleri,
Göz renkleri de yok artık.
Ten renkleri de,
Saç renkleri de,
Ya da deklanşöre basan narin eller de,
Hayran hayran baktığım anlarda yok artık.

Gamzen yoktu belki,
Olsaydı eğer gülüşünle usulca yanağına konardı eminim.
İçinde kaybolmak istediğim bir dehliz olurdu belki.
Orada yaşardık seninle,
Sadece sen, ben ve de o sıcacık gülüşün.
Rabbim en güzelini sana verirdi eminim.
Sen de ayrı bir tufan olurdu.
Herkes imrenirdi belki de, olmaması daha iyi bile belki de.

Kimse senin gibi gülemiyor artık,
Senin gibi bakamıyorda.
Gülünce gözleri parlar mı insanın?
Kalbine yol olur mu?
Seninle olurdu.

Tüm gülüşler sen de kaldı.
Hatırlayamıyorum başkalarının ne göz renklerini ne de incecik narin ellerini.
Sadece senin olmalıydı onlar, öyle de oldu.
Tüm anlar sende kaldı sanki.
Tüm yaşananlar senle kaldı.
Hayatsa dört nala koşarak devam ediyor.