07.06.1974 konya,çumra.
üşüyorum,
kurumuş gönül ormanımda
düşünce geçmişe gözüm
üşüyorum
yangının, orta yerinde her günüm
büyüdükçe büyüyor yalnızlık şöleni içimde
gözbebekleriimde kanayan dünüm
okyanus içinde yalnız kalmış,
balık gibi ömrüm
hangisine dönsün
hangisine, gülsün yüzüm
kaderim duy beni sana sözüm,
hangi hatanın hangi günahın
bedelini ödedi gönlüm,
kaderim duy beni sana sözüm
öyle olsun ki son günüm
gülsün gitmeden bir kez yüzüm.
hazanda dökülen
yapraklar gibi sessiz düşsün ölüm...
Kayıt Tarihi : 26.12.2020 00:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Selam ve saygılarımla...
teşekkür ederim değerli yorumunuz için.
içimizin b/iz hali dizeler dünden bugüne ve de yarına
Kutlarım Sayın Demirci
teşekkür ederim değerli yorumunuz için.
Çok güzeller
Kutlarım
teşekkür ederim değerli yorum için.
Kadere sunulan rica ve giderken bir kez olsun gülmeyi istemek
Rızanın ta kendisi, ölürken gülmek...
Kalemin daim olsun şair
Tebrikler
saygılarımla, Teşekkür ederim değerli yorumlarınız için.
TÜM YORUMLAR (4)