En büyük ve en derin yaramı sende açtım bile bile herşeye göz yumarak...
Bilmeliydim beni bu denle üzüp kırıcanı herşeyi yakıp yıkıcanı...
Özür dilerim kalbim seni haketmeyen birini sevmene izin verdiğim için...
Acaba değdimi diye düşünüyorum üç günlük şu dünyada kalp kırmana üzmene...
En kötü olan şey gözlerime bakarak yalan söylemen yalandan seviyorum demen...
Sana son gelişim bir dahası olmıcak zor biliyorum ama toparlıcam yine kendimi...
İnanmadığın ama bildiğin şeylere susmak inanmış gibi yapmak neden niçin...
İçimde dinmeyen bir acım var susmak bilmeyen feryatlarım var senin eserin bu...
Sen benim yazımı kışa gündüzümü geceye çevirdin karanlığa mahkum ettin...
Sevmiştim seni tek doğrum sen sanmıştım sana sığındım ateşe verdin herşeyi...
Bekleme artık yollarımı gözleme giden gelmez artık geriye sönen aşk alevlenmez bir daha...
Biliyorum yanlız ve tekim bu yolda sen olmıcaksın bir daha sildim senle olan bütün anılarımı...Hoşçakal...
YASEMİN GÜVEN
Yasemin GüvenKayıt Tarihi : 18.9.2025 08:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (9)