Sana sırat bile konmaz!

Kimse kimsenin kabrine,
Ayağını bile sokamaz.
Kimse kimsenin kabrinde,
İstese de yatamaz…

Yanındadır arkadaştır ameli.
Eş-dost çoluk çocuk,
Bırakıp ta kaçan gibi gideni.

Anlar dostun kim olduğunu!
Üstüne bunca toprak konduğunu.
Çürüse de tahtalar faydası var mıdır?
Ameli güzel olanın hiç kabri dar mıdır?

Cennet bahçesinden bir bahçe,
Koş eğlen sen gönlünce!
Bunu yakalar o güzel amelince…

Yaptınsa Allah(cc) için bir iş,
Budur senin için güzele gidiş.
Kim ne yaparsa yapsın boş,
Allah(cc) için ne varsa sen ona koş…

Koysalar da önüne bir baklava tepsi,
Hakkın ise afiyet olsun durma ye!
Hakkın değilse uzak dur el sürme!

Haram mı sokma sakın kapına!
Onu tehlikeli düşman saymalısın.
Helal mı girsin o kanına!
Sen ona yâr olmalısın!

Sıratı geçersin dünyada,
Haberin bile olmaz!
Kaçar da haramdan koşarsan helâle,
Sana orada sırat bile konmaz!

06.15Cuma
18.Ağustos.2000