Hasretin beni boğduğu gecelerde
Bana ne güzel şiirler yazdırdın.!
Senin o güzel cemaline...
Gözlerinde hakkını verdi mısralarımın
Şimdi bu yetim yüreğimle ben yalnız buralarda
Sensiz anlamıda yok rüyalarımın..
Biliyorum artık geri gelmez o günler..
Ne rüzgar o eski rüzgarlar gibi eser
Nede o yangın sarısı saçların kadar
Seyrine bir alem değer..!
İçim hasretinle burkulduğu zamanlarda..
Acıyı çiviyle çaktım gecenin karanlık duvarına
Umutla gezindim hep senli mısralarda
Adın kalemin uç noktasında..! ..
Nilüfer çiçeği arar gibi,mavi sularda
Seni aradım içimdeki hıçkırıklarda..
İçimde fırtınalar koptuğuda..
Gözlerini aradım dalgalar sahile vurduğunda
Oysa..! ruhum şimdi bana çok uzaklarda...
Seninle aynı yolculukta..
Akar su gibi sana doğru akıp dururda..
Belki bir nisan yağmurunda...
Altın saçlarını okşayarak akıpta
Bir kaç damla dokunur dudaklarına..!
Oysa ne güzeldi aşk,maviyi seninle sevmek.
Ne güzeldi beyaz kağıda mavi mısralar çizmek..
Ve sonra gökyüzüyle birleştirmek..
Maviye yazılan her şey sana yazılmasada..
Ben onları hep sen diye okudum..!
Sana adadığım ömrüm bu gece son bulsada..!
Unutma senin adını ben.! Aşk koydum..
Kayıt Tarihi : 8.7.2016 15:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!