Sana şiirler yazdım, gazeller yazdım okumayacağını bile bile.
Yazarken güller topladım dikenlerini bir bir ayıklayarak.
Senin güzelliğindir gülleri güldüren diye.
Mavi gökyüzünü çizdim kağıda beyaz bulutları aralayarak.
Çünkü sen maviyi çok seversin diye
Topraklara tohumlar ektim ben seni biçmek için.
İsmini yazdım boş satırlara defalarca aşk ile.
Gülüşünü geçirdim aklımdan ve kısık sesini…
Sana şiirler yazdım birçok kere ama sen hiç okumadın
Ve bilemedin senin için hissettiklerimi.
Ne güllerden haberin oldu, ne de mavi gökyüzünden
Kağıttaki gözyaşlarımı hiç ama hiç göremedin sen.
Oysa ben eskiden hiç ıslanmazdım bu yağan yağmurlarda.
Seni düşündükçe toplanıyor içime bu kara bulutlar
Dağıtmaya çalışıyorum ellerimle karanlığı
Ama ne fayda
Bir gök gürültüsü kopuyor birden içimden
Bir şimşek bir fırtına ki sorma
Sular sel oluyor gözlerimden taşıp akıyor içimdeki nisan bulutları
Ve ıslatıyor işte beni bu içimde yağan yağmurlar.
Sana şiirler yazdım, şiirler kitap oldu hala okumadın birini bile.
Güller soldu, toprak çatladı.
Ve gökyüzünü simsiyah bulutlar kapladı.
Hasretiz biz sana yar.
Ay gibi yüzüne, gülleri güldüren kokuna.
Gel artık dağıt şu bulutları, dinsin şu yağmurlar.
Ey aşk kaldır üzerindeki örtüleri artık ne olur.
Kaldır da göster o güzel yüzünü bir kez daha.
Çıkar artık üzerindeki yeşil feraceyi yar.
Çıkar ki kokuların yayılsın odama dolsun.
Benden yüz çevirme ne olur.
Ben sen olmuşum sen yoksan yokum işte.
Oku artık yalvarırım sana yazdıklarımı.
Bir tek satırı bile okusan kırılacak bu ayaklarındaki prangalar.
Gülleri düşün, maviyi düşün, toprakları düşün.
Oku artık ne olur.
Bak gene yazıyorum işte, gene yazacağım.
Ne bu yağmurlar dinecek nede bulutlar dağılacak biliyorum.
Ve biliyorum bu satırların hiçbirini bile okumayacaksın yine.
Ama gene yazacağım, hep yazacağım.
Mecburum çünkü yazmaya anlamıyorsun beni.
Çünkü ben sadece böyle konuşabiliyorum seninle.
Sana aşkımı sadece böyle anlatabiliyorum işte.
Bilmiyorsun ki sen hiçbir şeyi.
Bilmiyorsun güllerim güzelliğinle gülüyor.
Bilmiyorsun bu gökyüzü sen maviyi sevdiğin için mavi.
Ve bu toprak tohumları senin şefkatinle büyütüyor bilmiyorsun ki.
Hiç bilemedin ki yar.
Sana şiirler yazdım, gazeller yazdım bir sürü
Belki bir gün olurda okursun diye
Belki bir gün okursan ağlarsın sen de diye.
Ben bir gün yok olsam bile
Yalnız kalmayasın diye,
Ben olmasam da onlar seninle konuşsun diye.
Kayıt Tarihi : 5.8.2011 23:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)