Sana Şiirler Biriktiriyorum...

Gece bir cigaralık nefes gibi devirirken köhne yanını,
Yüreğimde bin nefeslik sen bırakır
karanlığın muştusunda.

Ay, umutsuzluğa inat bırakırken bir yanını
umutla gözlerime;
Gözlerim nisan yağmurlarına dönüşür sonbaharlarda
apansız.
Samanyolu nazlı bir gelin edasında süslerken dört yanını;

Yıldızlar ellerime düşer usul usul,
kayınca anlarım sen olduğunu
Birer birer söner,
en senli
en aydınlık deminde gecenin
Ve bu saatlerde sana şiirler biriktiriyorum…

Anlatmak zor iştir,
duvarların anlamsızlığında anlam yatan yanını.
Hayaller kurulur yarınlara dair
o soğuk,
o nemli
o sessiz demlerde

Yaşamak ne zor iştir, içerlerden ta içerlere
Bilmem kaç metrelere kaç bin kilometreler sığdırabilmek
barışa dair,
sevdaya dair,
aşk’a dair
bilir misin?
Hasretlik ne zor iştir, “f” tipinde
kaç zaman oldu
kaç bin zaman...
Bir dost sıcaklığını yaşamamak
kaç ölüm,
kaç bin ölüm
bilirmisin?

Mahpus ne zor iştir,
voltalarda umuda yolculuk
o keskin virajlarda,
Tarumar olur taze hayaller,
Naçar yüzlerde umutsuzluk iklimi yaşanır.
Zindan ne zor iştir;
dört yanı yasak,
dört yanı cenderme,
dört yanı ölümdür…

Susamışlığım:-güneşli günlere-
haykırışım:-özgürlüğe-
isyanım:- ihanetedir-
Ve Gülüm, -bir elim kelepçe,
bir elim mürekkep kokusu
Böyle sitemlerde ”sana şiirler biriktiriyorum…”