Sana şiir yazmak anne,
anlatabilmek sevgini,seni….
Nasıl?
Söyleyebilmek pişmanlıklarımı ve
doyasıya yaşayabilmek şefkatini.
Duyabilmek tahta bir beşikte,
o unutulmaz ninniyi.
Görebilmek, en güzel haliyle dünyayı.
senin kanatlarının altında kalabilmek ve
meydan okumak dünyaya.
Geriye dönebilmek, seni daha dolu yaşayabilmek…
kır çiçekleri ve papatyaları sana
pişmanlık rüşveti olarak verebilmek.
Sana şiir yazabilmek anne,
en samimi, en doğru:
Benim annem diye başlamak,
benim annem,ağır yükün yorgun hamalı,
koynuna papatyalardan kolye,
başına taç takmamış kadın.
Benim annem Anadolu!
Benim annem, buğday sıcağı.
Geceyi,ateş nöbetlerimde yenen,
uyandığımda baş ucumda
aynı ninniyi söyleyen kadın diyebilmek.
Sana söyleyebilmek, seni nasıl unuttuğumu,
geçerli bir bahane üretebilmek.
Bir bayram sabahı ….
Ve affedilebilme umudu.
Anadolu’nun rüzgarla aşınmış,
umut tarlaları gibi kınalı ellerini öpebilmek.
Bağrına basmanı beklemek
düşüp incindiğimde
“Bir şey oldu mu oğul! ” sesini duyabilmek.
Benim annem, Anadolu, diyebilmek!
Anadolu’nun merhamet yüzü,
başına çiçeklerden taç takmamış,
hüznümde mutluluğu tatmamış kadın,
diyebilmek anne.
Sana şiir yazabilmek,
en samimi ve en doğru.
Senin sevgini anlatabilmek ….
Nasıl?
Kelimelerden göğsüne kolye,
iltifatlardan başına taç yapabilmek.
Acaba olabilir mi diyebilmek ve
taç yapmak için sana,
göz yaşlarımı sunmak,
Seni en samimi anlatmak.
Tahta beşikte, o unutulmaz ninniyi,
tekrar duymak.
Kayıt Tarihi : 6.4.2007 12:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Adına destanlar yazsam hakkını ödeyemem
Nuruna ağzımla kuş tutsam yetişemem
Namını duyursam dört bir yana anlatamam
Ellerinin sıcaklığından başka hiç bir mutluluğu tatmadım annem!.'
Adına destanlar yazsam hakkını ödeyemem
Nuruna ağzımla kuş tutsam yetişemem
Namını duyursam dört bir yana anlatamam
Ellerinin sıcaklığından başka hiç bir mutluluğu tatmadım annem!.'
Konu kutsal olduğu için Annelere şiir yazarken duygu fırtınasına yakalanmamak elbette mümkün değildir. Bu yoğun his tufanı içinde sayısız şiirler yazıldı ve dünya durdukça yazılmaya devam edecektir. Ancak hepimizin ortak bir görüş etrafında bütünleştiren bir gerçek vardır: O da şudur:
O kusursuz meleği eksiksiz anlatabilecek bir şiiri, ne bizden öncekiler yazabildi, ne biz yazabiliyoruz, ne de bizden sonrakiler yazabilecekler... Bu gerçeği hepimiz biliyoruz. Bu gerçeği bile bile, bu kutsal konu için eline kalem alan her kardeşimi tebrik ediyor sonsuz başarılar dileklerim ile o kalemi elinize almanızı ve bu şiirin yazılmasını sağlayan annenizin (inşallah şu an hayatta ise) mübarek ellerinden sevgi ve saygı ile öpüyorum.
Hakk'ın rahmetine kavuşan annelerimizin elini ise şu anda bizim yerimize zaten melekler öpüyor.
Öncelikle böyle kutsal bir konuya ilgi çekmek için şiir yarışması düzenlediği için: http://www.antoloji.com sitemize ve Ümraniye Belediyesi Başkanlığına teşekkür ediyor ve şükranlarımı sunuyorum. Bu organizasyona emeği geçen bütün kardeşlerime teşekkür ediyorum.
Benim gönlümdeki duygu: Anneler üzerine yazılmış her şiir zaten birinciliği daha yazılırken kazanmış bir şiirdir.
Bu yarışmada görev alan jüri üyelerine başarılar diliyorum.
Ben bu organizasyondan, http://www.antoloji.com'un alnının akı ile çıkacağına, Jürideki sayın üyelerin bu konuda en titiz bir şekilde görev yapacakları inancını taşıyorum.
Birkaç konudaki düşüncelerimi belirttikten sonra bu şiiriniz için yorumum:
ANNE konusunda yazılan her şiir daha yazılırken birinciliği hakketmiştir.
Beğenerek ve saygı duyarak okuduğum bir şiir olmuş. Başarılarınız daim olsun.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olması dileklerimi sayfanıza bırakıyorum..
İrfan Yılmaz. TEKİRDAĞ.
TÜM YORUMLAR (4)