kenger toplamaya çıktı
sırtında noel baba işi torba
uğradı işte
kurdun kuşun sofrasına
ilhamsız kalan
tasarlamayan
aklında haber tutmayan
dönen duran
hep suçlayan
göz oburların ortasına
| İşte ora bildiğin |
Bak senden başka
bir kişi biliyor
düştüğüm aşka
| İsim yazmadan söyledim seni |
Aklıma gün batımı geliyor
kara kış kıyamet yok
şöyle hafif rüzgar
saçlarını eziyor
ben düzeltiyorum
| Yalnızlar..benle doyuyorlar |
iki iklim bu şey
mevsim desem değil
belki kuantum
belki varlık
cinayet belki
düzgün cümle kurmasamda
içimdeymiş duygu daha
| biliyormusun..hissettiğim için çok mutluyum..iyi ki varsın ve sıcaksın |
aklım sende kaldı
benden zaman çaldı
sana birşey kalmadı
| elim var bilekten kesik..yüreğim belki |
İmgeler soba taşına yapışmış
kurabiye gibi dumanı
nasıldır bilirsin
en güzel öyküleri sen secersin
| işte öyle.. ne güzel düşündün yine |
Okul gibi şu saatler
sensizliği öğreniyorum
resimlerine bakıyor
güzellik buysa
tanrı var diyorum
o kadar itikat doldu ceplerime
seni gülerken düşündüğümde
| yazdım doğru..biliyorum ki şımaracaksın..aşktan başını alamayacaksın..belki de sen ne ilk
ne de son alacaksın..duyar gibiyim..diyeceksin ve hatta düşünüyorsun..
bir yerin var işte..seslendiğim ben ordayım..umuttayım..gözlerin sevinirken gördüğünde
sakladım ben de gözlerime |
öğreniyorum
meşakkatli kesikleri
diş bilemesi
sövgülü sözleri
tül perdeleri
ve adımları
usta bile aklıma geliyor
ne desem bilmem
sanki bulmaca çözüyor
| asit bile % 99 safken..ben çocuk kalıyorum..dünya dönüyor..peki
bu kadar asit..dünyayı neden eritmiyor..dünya neden kusmuyor |
*****
Zafer Zengin EtnikaKayıt Tarihi : 10.7.2004 02:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!