Sana...sevgiyle ve Aşkla...

Sana...sevgiyle ve Aşkla

Çok büyük yeminler ettim.ama yemin seni özlememe engel olmuyor.seni hayatımın neresine koyacağımı bilemiyorum.durduğun hiçbir yer bana yetmiyor.bu yüzden sildim adını,izlerini,yaşanmışlıkları..bu yüzden yok saydım seni.. senli günleri...

Sen de bilirsin ben sadece hissettiklerimle hareket eden bir insan olmadım hiç.her zaman özellikle de sana duyduğum o yoğun tutku dolu şeyi bastırmayı,geriye atmayı bildim..yeri geldi sustum..yeri geldi sayfalarca bağırdım sana..ama günlük yaşamımızı bu konuyla hiç boğmadan,aramızdaki bağı salt kadın erkek ilişkisine dayatmadan kendi kendime sevdim seni...şiddetinden senin hiç haberin olmadan....

Son dört beş aydır seneler evvel başlamış olduğum kendi içime süren o yolculuğun en ağır,en engebeli zamanlarını yaşadım.verdiğim sınav en azından kendi adıma hayatın artık gerçek raylarına oturması ve yolunu net ve kesin bir şekilde bulmasıydı.düştüm,kalktım,kazalar yaşadım..başardım ama...bu sürede seni kaybettim,birilerini sildim,birilerini kazandım,birilerinin hayatımdaki yerlerini değiştirdim,bir diğerlerini durdukları yerden indirdim....herkesi olması gereken yerlere koydum.Sana gelince durduğun hiçbir yer kaldıramadı seni.nereye koysam olmadı.seni bir türlü o tutkundan ayrıştırarak hayatımda tutmayı başaramadım.mutlaka bir şeyler yön değiştirdi aramızda.Seni her gördüğümde bedensel ve zihinsel irtifa kaybıma engel olamadığım gibi bir bakış ya da bir temasla başlayan her an evimde,gecemde,yastığımda sonlandı hep....her güne ne olursa olsun bu adamı yaşamak istiyorum diye uyandım ben..

Peki şimdi neden gün ışığıyla böyle kasvetli bir ağrı yer etti içime..yemin seni özlememe engel olmuyor ama...
sanırım daha önce bunu yaşamak her şeye bedeldi...ama biraz önce anlattığım o içsel yolculuk,kendine hakkını verme ve kendini incitmeme adına sonunda bir seçim yapmak zorundaydım.seni erkek yönünden,seninle yaşadığım tutkudan,sana duyduğum aşktan ayrıştıramıyorsam hayatından tümden çıkmak ve seni hayatımdan tümden çıkarmaktan başka yolu yoktu...Çünkü biliyor musun gerçekte senin kadının olmayı ve bunun onurunu taşımayı çok istemiştim.bu beni de seni de yüceltirdi biliyorum..kendi değerimden de eminim artık.Şimdiye kadar senin bu konuyla ilgili bana hiçbir açıklaman olmadı.hatta aramızdaki kırgınlıklar,kızgınlıklar hiç yaşanmamış gibi davrandın hep..ben içimde cam kırıklarıyla dolaşırken,yanında gözlerim sürekli dolarken bunun sigara dumanından olduğunu düşünecek kadar farkında değildin hiç bir şeyin.....olumsuzluğun net kaynağı yoktu.çünkü ben hep yanındaydım.zaten hiç gitmedim. Gitseydim ne fark edecekti ki...sen kaldığın yerden benim bile dolduramadığım o yoğun boşluğuna yeni bir yürek aramaya devam edecektin...kendini buna öyle kaptırmışsın ki gerçekten sana gelen,senin için gelenleri bile fark etmiyorsun...

Şimdi artık kokunun peşine sürüklenmesem de,sabahları ismini sayıklayarak uyanmasam da sen kocaman bir aşk lekesisin yakamda; yıkadıkça çıkmayan...ama sevgili, hakkını doldurdu sana yüreğim.çünkü seni sevmek rus ruleti oynamak gibi bir şey hangi kurşun saplanır yüreğe bilemiyor insan...

Hem bu aşk tuhaf biraz senin dünyana girdikçe senden uzaklaşan bi tutku...ne yazık; artık mahzun ve ürkek ve yorgun ki öylesine...gölgenin gölgesinde gölgesini unutmaktan!
şampiyon...1998 77.mektup(46) ..ASİMAVİKEMAL