Gülüşlerimde hep oyuncak tutan elleriyle,
Bir çocuk gizlidir...
Olgun bir sevdaya asla gülemeyecek,
Yalnızlığımın halidir bu...
Güneşin karanlık oldugu bir yere doğru
Yürüyorum.
Aklımda düşsel bir varoluş,
Kalbimde hep o eski kaybedişler...
Bir sırat köprüsü hayat,
Yürürken asla sona ulaşamadığım.
Yüzümün bir yanı hep hüzün,
Bir yanı çocuk sevdası gülüşü...
Sana sevdaydım ben,
Kendime hayat veremezken...
Kırılmış bir kuş kanadıydım senin ardında,
Yelkovanlar beni sustururdu geceye düşerdim.
Sokağında yağmur sesi,
Pencerende ötümsüz buğuydum ben.
İçi boş karanlık kuytulu dünyamın son demiydin,
Bana kayıpken yüreğim, sende sevda olup kanatlandı...
Kayıt Tarihi : 10.1.2009 18:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Can](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/10/sana-sevdaydim-ben.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!