Sana sevdam, öyle büyük ki,
Bu kalp nasıl taşır bende şaşarım...
Hani hasretin olmasa,
Kalbime taş basıp yaşarım...
Sanma ki geçici bir aşk bu
Sanma ki bir heves...
Bu kalp seni sever canım
Böyle bilsin bunu herkes...
Karaysa sevdamın adı,
İmkânsızsa aşkın çıkmazı...
Ömrümce benim olmayacağını bilirim,
Seni sensiz yaşarım sevdiğim...
Umudu yaşarım umutsuzlukta,
Sensizliğin bilinmez vuslatın da,
Çaresizliği yaşarım...
...ve dayanılmaz acılar içinde...
Sana ben hep hasret kalırım,
İçimdeki sevdayı ölünce unuturum
Sana sevdam o kadar büyük ki,
Şiir aciz kalır, yazı usanır...
İçimdeki feryat çığlığa döner,
Sevgi şaşar, aşk kendinden utanır...
Sanma ki sensizlik yıldırır,
Sanma ki, uzaklığın perde olur...
Gönlümdesin sen daima,
Sevgin tüm benliğimde hayat bulur...
Bazen bir ateş olursun,
Bağrıma dolan...
Kanım olursun bazen
Damarında dolaşan
Mutluluğum olursun,
Hayalimde benimle buluşan...
Ama sen imkânsız aşkımsın,
Gerçekte benim hiç olmayan...
...ve yanarım yokluğunda...
Sana ben hasret kalırım,
İçimdeki sevdayı ölünce unuturum
Kayıt Tarihi : 7.9.2007 22:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)