Sana Sesleniyorum! Şiiri - Serhat Cat

Sokaklar ile çilekeş adam..
Sana, Sana söylüyorum Genç olan..
Yatağını uçurumlara kuran, Bir deli düşünce ile sabaha yatan..
Evet.. Sana diyorum.. Sana, ihtiyar adam..
Varlığın bir suç teşkil ediyor,
Şimdi düşman artık sana.. Bu şehir, Bu sokak, Bu devran.

Söyler misin..
Hangi duygu, düşünce şimdi köşeye bırakılan..
Söyle.. Söyle nasıl mutlu oluyor insan?
Öylece ağlıyor iken şu köşede duran..
Hıçkırıklar içerisinde can dostun yada yabancı olan.
Gözyaşları içerisinde, yıldızları seyredip geceye dalan.

Sana.. Sana sesleniyorum şimdi, yüksek kahkahalar atan..
Sen.. Sen misin bunlara sebep olan?
Geceleri bu kadar insan ağlıyor iken..
Gerçekten sen misin, o tüm gülümsemeleri çalan..

Evet Sana.. Sana sesleniyorum şaşkın adam.
Ne bir yıl,Ne bir ay, Ne bir saat.. Sadece düşün biran..
Kazanmak pahasına geleceği, gözlerini kapatmışsın
Sen diyorum.. Sen.. Farkında mısın?
Bastığın toprak değil, Birer fidan..
Katlediyorsun insanlığı, Her saniye ve Her an..

Geçiyor öylece, bir duru nehir gibi zaman
Yıllar önce utanmış bir hali var, varlığa elçi olan
Yer, Gök değişti.. Mevsimleri bile çaldılar inan
Bir yaz var paylaşılan, Birde kış var içimizde yaşatılan..

Sana sesleniyorum, Sana.. Ey Canan..
Taş topraktan başka, nedir geleceğe bırakılan
Çok öncesinden varlığını unuttu, binlerce can..
Vahşi hayvanlar gibi dünya, gözlerimde bir orman

Sana sesleniyorum, Sana.. İçimde ki o adam..
Yine yalnız mı yürüyorsun? Nedir gözlerinden o akan..
Kan.. Diyordum tamda kan.. Yere düşen o ilk damladan,
Çok sonra fark ettim ki.. Eş, Dostmuş kanayan yaram.
Kapılmış bir zafer haline, Herkes olmuşken birbirine düşman..
Kurumuş bir nehirde ki, susuzluktur artık..
İnsan diye adlandırılan..