Sana Sesleniyorum! Şiiri - Mert Terzibaşı

Unutulmuş bir şehirdeki,unutulmuş bir evden;
Unutulmuş bir bedenden sesleniyorum sana…
Duymanı isterim dudaklarımdan dökülen,
Unutulmuş bir yürekten gelen sözcükleri...
Kulak kabart birazcık rüzgara; dinle onu,
Duyarsın belki fısıldadığım sözcükleri
Kalbimin atışlarını bile duyarsın belki;
Daha iyi dinler,duymak istersen eğer…
Unutulmuş bir evrenden; düşlerimden sesleniyorum sana
Çare olsun diye umutsuzluğuna
Umutlarımdan ufak kırıntılar yolluyorum sana:
Sevgimden yolladığım kırıntılar gibi…
Belki bu sefer işe yarar;
Seversin belki de bu sefer beni ve insanları
Sıkılırsın belki de günübirlik ilişkilerden
Özüne; sevdiğim kadına dönersin yine…
Güldümü güneşi gölgede bırakan,
Dokunuşuyla buzları eriten,
Varlığıyla huzur veren,sevdiğim o kadına;
Hayata meydan okuyan o kadına dönüşürsün yeniden
Kurtulurum belki o zaman içimdi çatışmalardan
Sana olan sevgimin yanında kök salan nefret kurur belki;
Gerçek bir sevda filizlenir yerine…
Her gün birini kaybedenlerin dünyasından sesleniyorum sana
Gerçek haline geri dön sevdiğim
Bugün biz kaybetmeyelim sevdiğim
Gerçek sevgiye inananlar bugünde kaybetmesin
Bugünde sayımız eksilmesin sevdiğim;
Bugün artalım,yarın ve ondan sonraki günde…
Bugünden itibaren kazanalım:
Bugünden itibaren sevelim sevdiğim sevelim…